«UCR» و «GCR» تکنیک‌های بازآفرینی و تولید ماشین‌های چهاررنگ

«UCR» و «GCR» تکنیک‌های استفاده‌شده در رنگ‌های تفکیک‌شده برای بازآفرینی و تولید ماشین‌های چهاررنگ هستند. دو روش ذکرشده با یکدیگر متفاوت‌اند و ما به‌طور جداگانه درباره آن‌ها بحث خواهیم کرد.

UCR (Under Color Removal)

به‌صورت تئوری هنگامی که سه رنگ سایان و ماژنتا و زرد روی کاغذ چاپ می‌شوند، همگی آن‌ها باید به سطح جذب شوند و تولید رنگ مشکی کنند. با این وجود به‌دلیل طبیعت پیگمنت استفاده‌شده ترکیب مقدار مساوی این سه رنگ به‌طور طبیعی قهوه‌ای می‌شود. در نتیجه مرکب مشکی به این سه رنگ برای جبران این کمبود اضافه می‌شود.

«ucr» فرایندی است که در آن در جاهایی که مرکب مشکی چاپ می‌شود، مقدار ترام رنگ‌های سایان و ماژنتا و زرد را کاهش می‌دهیم. به‌عبارت دیگر مناطقی از چهار رنگ که دارای تراکم صددرصد و تنپلات هستند، به 60درصد زرد و60درصد ماژنتا و70درصد سایان و70درصد مشکی کاهش پیدا می‌کنند. این عمل باعث کاهش پوشش حاصل‌شده از 400درصد به 260درصد لایه نازک مرکب می‌شود. این عمل با عنوان «ucr» 260درصد شرح و توصیف می‌شود. این مثال دارای حد نهایی است و لزوماً واقعی نیست. بیشتر چاپ‌های ترامه چنین درجه‌ای از پوشش را نخواهند داشت. با این وجود طبق تئوری منجر به مناطق با پوشش کمتر خواهد شد. این عمل با شبیه‌سازی همین کاهش ممکن و عملی است.

بعضی مزایای «ucr» عبارت‌اند از:

1- مشکی جزئیات و کنتراست را بهتر نمایان می‌سازد و باعث خواهد شد که سفید سفید به‌نظر برسد و اضافه‌شدن تراکم را خواهد داشت. در نتیجه کنتراست در مناطق سایه‌دار گسترش می‌یابد. کنتراست بالاتر معمولاً شارپ‌شدن تصویر را در پی دارد.

2- مقدار رنگ‌های اصلی چاپ حذف‌شده در جاهایی که رنگ مشکی چاپ شده است اجازه می‌دهد که در خلال فرایند چاپ مرکب‌ها بهتر روی یکدیگر بنشینند (trapping).

3- سه رنگ دیگر از رنگ مشکی گران‌تر هستند و جایگزین‌کردن سه رنگ دیگر با رنگ مشکی اقتصادی‌تر است.

4- با این فرایند مرکب‌های باقی‌مانده بر سطح کاغذ و در نتیجه مشکلات پشت‌زدن کاهش پیدا می‌کند.

5- عبور مرکب از کاغذ و نمایان‌شدن ان از طرف دیگر و همچنین تجمع مرکب روی نوردهای هدایت‌کننده کاغذ کاهش پیدا می‌کند و این امر به‌خاطر کاهش مقدار مرکب مصرف‌شده است که اجازه می‌دهد کاغذها با گراماژ پایین‌تر قابل استفاده باشند.

6- به‌دلیل استفاده از مرکب مشکی متعادل‌کردن سه مرکب دیگر کمتر مهم خواهد بود، به‌ویژه در مناطق سایه‌دار.

GCR (Grey Component Replacement)

تئوری نهفته در پشت این فرایند آن است که هر زمان که ترام‌های زرد، ماژنتا و سایان مقدارشان به یک اندازه باشد، یک جزء خاکستری بوجود می‌آید. بنابراین اگر رنگی را که کمترین ترام را بین این سه رنگ دارد انتخاب و حذف کنیم و دیگر رنگ‌ها را نیز به یک مقدار مناسب به‌منظور تولید یک ترام خاکستری طبیعی حذف و کم کنیم، سپس آن نقطه و جزء خاکستری می‌تواند با یک ترام مشکی جایگزین شود. به‌عنوان مثال برای تولید یک رنگ قهوه‌ای می‌توان 30درصد سایان، 45درصد ماژنتا و 55درصد زرد استفاده کرد. با به‌کاربردن این فرایند همان رنگ را می‌توان با حذف سایان و 35درصد ماژنتا و 45درصد زرد و 20درصد مشکی تولید کرد. برای تشکیل لایه نازک مرکب از سه رنگ نیاز به 125درصد مرکب بود، درحالی‌که در این روش نیاز به صددرصد رنگ است. با معرفی «gcr» کاربرد «ucr» در اسکنرها کمتر برجسته می‌شود. برای درک بهتر اینکه چرا چنین اتفاقی رخ می‌دهد اجازه دهید که برخی تفاوت‌ها میان فرایند «gcr» و «ucr» بازگو شود. «ucr» اساساً مربوط به حذف سایان و ماژنتا و زرد از مناطقی از تصویر و جایگزین‌کردن مشکی به‌جای آن‌هاست. در اصل این فرایند با عنوان کاهش مرکب‌های اصلی چاپ در مناطق تیره تصویر یا مناطقی که نزدیک به تیره است مطرح می‌شود. این فرایند با ترام‌های تیره کار می‌کند اما در رنگ‌های نزدیک به خاکستری ناقص است.

با «gcr» علاوه بر حذف سایان و ماژنتا و زرد این امکان وجود دارد که اجزای خاکستری را از مناطق هایلات تا مناطق سایه‌دار حذف و آن‌ها را با رنگ مشکی جایگزین کنیم، چنانچه تفکیک سازی مجدد انجام پذیرد. در روش «gcr» همان سه رنگ اصلی رنگ خاکستری را تولید خواهید کرد. میزان درصد «gcr» بستگی به این موضوع دارد که چه مقدار از رنگ سوم حذف شود. برای مثال چنانچه رنگ سوم به‌طور کامل حذف شود گفته می‌شود که صددرصد «gcr» استفاده شده است و چنانچه 80درصد رنگ سوم حذف شود گفته می‌شود 80درصد «gcr» استفاده شده است.

مزایای «gcr»:

1- مصرف مرکب کاهش پیدا می‌کند.

2- نوسان و چاقی ترام عموماً کمتر اهمیت پیدا می‌کند، به این دلیل که بیشتر سایه‌های رنگی با مشکی تیره می‌شود، به همین دلیل به‌جای اینکه در تولید سایه‌ها از چهار رنگ استفاده شود از سه رنگ استفاده می‌شود.

3- فضای بین رنگ‌های مجدد تولیدشده بهتر است.

4- هنگامی که رنگ اصلی سوم استفاده می‌شود، تیرگی رنگ‌ها یا رنگ مشکی هم‌سان‌سازی بهتری با محدوده طیف به‌علت نوسان نام رنگ نشان می‌دهد.

5- مشکلات تنظیم رنگ‌ها (رجیستر) کاهش پیدا می‌کند، به این دلیل که رنگ مشکی غالب می‌شود و بیشتر زمینه و پیرامون طرح را می‌پوشاند.

6- مشکلات روی‌هم‌خوری رنگ‌ها به‌علت اینکه مقدار مرکب کم می‌شود کاهش می‌یابد.

درصد اعمال «gcr» بستگی به موقعیت و شرایط چاپخانه نظیرکاغذ، مرکب، محلول آب یخچال، لاستیک، بلیت و غیره دارد. تفکیک‌سازی از 60 به 40 در این مورد به‌نظر می‌رسد مطلوب است. اعمال صددرصد «gcr» نشان داده است که مشکلاتی را به‌وجود آورده است، نظیر خطوط سفید پیرامون یک طرح، چنانچه تنظیم رجیستر شدن رنگ روی دستگاه به‌طور کامل انجام نشده باشد.

موارد زیر مقدار استاندارد صنعتی برای «gcr» هستند:

محدودهمنبع
70-40درصد 80-60درصد1989 gatf 1994 snap

فرایند «ucr» و «gcr» تکنیک‌هایی هستند که وقتی به‌درستی به‌کار گرفته شوند، کیفیت خروجی محصول نهایی را بالا می‌برند. اگر این تکنیک‌ها به‌درستی اعمال نشوند، این فرایندها ممکن است از کیفیت محصول نهایی بکاهند.

در پايان تفاوت دو روش «GCR» و «UCR» را در چاپ با استفاده از نمودار مقايسه مي‌كنيم.

مدیر

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *